Kendime sorup duruyorum. Neden birbirimizi acımasızca yaralamaya devam ediyoruz? İçten bir özür, yaraları sarmaya kâfi iken, kırılan kalbi onarmaya bir çift tatlı söz yetecekken, neden kavga kapısını hep açık tutuyoruz?
Sevgiye açız da ondan. Hep bunlar sevgisizlikten.
Hüseyin Cem ÇÖL
9 Haziran 2014 - Pelitli
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder