Nihayet bitti “Yıldız Yaralanması”.
Ben, Refekatçi’deki gibi çarpıcı, hatta afallatıcı bir son
bekliyordum. Kimse kimseyi öldürmeyince itiraf edeyim, biraz hayal kırıklığına
uğradım. Çok “light” bir final oldu bu.
Elbette öyle. Herkes yarası kadar büyür. Hatta, hem büyürüz,
hem yaralarımızı da kanatarak büyütürüz. Yara hem bizi büyütür, biz büyüdükçe
kendisi de içimizde büyür. Anladım ve teşekkürler Perihan Mağden.
Yine de okuyacağım son kitabın “bu” olmasını istemem. Elimin
altında bekleşen kitaplar içinde, finale en yakışanı, Bayram Bilge Tokel’in “Neşet
Ertaş Kitabı”.
Finale en yakışan şüphesiz bu kitap ama yine de Maya’lar haklı
çıksın istemem.
Yaşamak güzel. Şu doktora bitse de bitmese de.
Hüseyin Cem ÇÖL
8 Aralık 2012 - Pelitli