Kafka'nın "Ceza Sömürgesinde" hikayesini pek çok severim. Kaç defa okudum, şimdi de dinleme vakti. Aşk ile buyrun hep beraber dinleyelim :
"Subayın, artık hükümlüye pek aldırdığı yoktu. Yolcunun yanına
gelip, cebinden küçük deri çantayı çıkardı; kağıtları karıştırarak, içinden
aradığını bulup yolcuya gösterdi, "Okuyun!" dedi.
"Okuyamam," dedi yolcu, "söyledim size, bu yazılardan bir şey
anlamadığımı. "Yakından bakmaya çalışın." dedi subay ve birlikte okuyabilmek için yolcunun
yanına sokuldu. Fakat bu da yarar sağlamayınca, yolcunun, yazıyı izleyebilmesi
için serçe parmağını kağıdın üzerinde, değdirmeden -sanki kağıdın yüzünü,
temasıyla kirletmeye cesaret edemiyormuş gibi- parmağını değdirmeden
gezdirerek, yazının ana hatlarını çizdi. Yolcu, hiç olmazsa, bu işte subayı
memnun etmek için çaba gösterdi, fakat bir türlü sökemiyordu: "ADİL
OL!” diye
yazılı orada," dedi. "Artık okuyabilirsiniz tabii." Yolcu,
kağıdın üzerine öyle eğilmişti ki, subay, elini sürer diye korkarak, hemen geri
çekti; yolcu bir şey söylemedi, ama yazıyı hala sökemediği besbelliydi. "Adil ol! yazılı orada."
diye tekrar etti subay. "Be1ki." dedi yolcu, "inanıyorum
size." "Peki, öyleyse," dedi subay; hiç olmazsa biraz tatmin
o1muştu; merdivene çıktı; kağıdı dikkatle nakkaşın içine yerleştirdi.
"
Franz KAFKA - Ceza Sömürgesinde